“Hayatın içinde, hayata dair bir sürü şey olup biterken. Kendi dünyama çekildim yuvamda sevdiklerimle son iki ay hayatımın mucizesini yaşadım. Seni kucağıma almak için hazırlıklarım büyük oldu… Emekle ve aşkla bekledim seni. Endişeli, umut dolu, aşkla, korkularımın üstüne gide gide… 9 ay sabırla bazen de sabırsız… Baban ve kardeşin en büyük gücüm oldu. Ve tabii ki her endişelendiğimde içimde kıpırdanıp ‘anne iyiyim, korkma’ diyen sen de… ve 01-07-17 hayat başkalaştı. Sesini duyduğum an dakikalar süren bir ağlama başladı bende ameliyathanede. Hıçkıra hıçkıra ağladım. Tüm yaşadıklarım, yüklerim, sıkıntım, kendime kızmalarım, endişelerim aktı gözlerimden ve gitti… Sonra babanın kucağında kokladım seni ilk… Şimdi artık dimdik duruyorum… Hoşgeldin oğlummm… Aşkla, saygıyla, hayranlıkla, sonsuz bağlı olduğum adamın meyvesi hoş geldin. Güzeller güzeli ablan, mükemmel baban ve ben seni nasıl bekledik bir bilsen… Yuvamıza geldiğinden beri hayatımızı nasıl başkalaştırdığını sana ömür boyu anlatacağım. Balköpüğüm bile başkalaştı ve muhteşem bir abla oldu sana daha ilk günlerinde… Hoş geldin ömrümün 2. meyvesi. Hayatın mucizelerine inanan, güçlü,aşk dolu herkese selam olsun… Darısı isteyen herkesin başına sağlıkla…”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder